Karanlıkları sevmadim,
Sevmekte istemedim.
Nereye baksam siyah,
Nereye baksam hüzün,
Ruhum geceyi böler,
Gözlerim kör karanlıkları.
Siyah hüznümün rengi,
Bahtımın karası, alın yazım.
Dibsiz bir kuyudayım,
Atılan bir taşım, umutsuz.
Bilmem çıkar mı ruhum aydınlığa?
Kanatlanıp yükselir mi göğe?
Karanlıkları hiç sevmedim,
Her gecenin ardı değil mi aydınlık?
Umut sevgi ve de mutluluk...
Kayıt Tarihi : 19.5.2012 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!