Dumanlı dağlar gibi almış gidiyor başım delicesine.
Çöl firtinasindaki kum tanesi gibi savruluyorum.
Uzanıp tutacak bir el bekliyorum umudumu yitirmeden.
Çiçekleri yeşerten nisan yağmuru gibi.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta