Eylül çöküyor üstüne mevsimin,
Tenimi yakmayan güneş umurumdadır.
Çözülür düğümü bulutların,
İçime işleyen toprak kokusu umurumdadır.
Eylül çökmüş üstüne mevsimin,
Eylül umurumdadır.
Birer birer dökülüyor yaprakları ağaçların,
Umut soyunan dallar umurumdadır.
Kanatları hazır uçmaya kuşların,
Çıktığı göç yolları umurumdadır.
Birer birer dökülüyor yaprakları ağaçların,
Ağaçlar umurumdadır.
Yeşil bazı yaprakları dalların,
Hazan sarısı ayvalar umurumdadır.
Öğle zamanı yarılır mavisi göklerin,
Çoğalıp coşan pınarlar umurumdadır.
Yeşil bazı yaprakları dalların,
Ayva çiçekleri umurumdadır.
Yaz ile kış arasında büyüyor hüzün,
Yaşamak umurumdadır.
Bülbül ağıt yakıyor başında gülün,
Büyüsü bozulan güller umurumdadır.
Eylül çökünce üstüne mevsimin,
Yaşamaktan çok ÖLMEK UMURUMDADIR.
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Kaybolan ne varsa umrunda olan duyarlı şairi ve şiirini kutluyorum...saygılar...+...+...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta