Umurum da Değil. Şiiri - Tamer Arabacı

Hava ağır,
Kurşun gibi.
Yanan kuru ot kokusu
Burnumda ağır ağır.
Susadım.
Beş kala geceye
Susamaya alıştım.
Çöken,
Zamanın bilinmezliği.
Umurumda değil.
Bir başında sen yolun
Diğerinde ben
Ama ille ayrı ayrı.
Umurumda değil,
Aynı şarkı
Başka başka dillerde,
Dinleyen kim?
Umurumda değil
Umurunda olmamam.
Bu temmuz sanki daha sıcak
Daha imkansız yaşaması
Gölgelere yazık.
Hava ağır,
Kurşun misali.
Umurumda değil.
Ne gülmesi
Ne ağlaması.

İmkansızında varlığın
Yıldızlar paramparca,
Ay toz duman.
Dünya…
Dünya umurumda değil.
Sonsuzluğunda zamanın
Geçmiş de bir gelecek de...
Ölümün bitirdiği,
En gerçek izafi yalanlar da çöp
Ama…
Umurumda değil.

Önce çocukluk gömülür,
Zamanın mezarlığına.
Sonra avunalım diye
Elimize tutuşturulan hayaller.
Sözde görüyor gözlerimiz,
Lakin gerçekleri gören sadece körler.
Düşünmek delilikmiş
Anladım.
Duvarları örülü alemde,
Sevgiliye hasret her an
Mutlak Kerbela gönüller
Yaşadım,
Yaşatıldım.
Dönmüyor sevgili
Dönmüyor Dünya
Dönen tek şey başım.
Öyle bir şiire düşmüş ki
Aklım,
Umurumda değil.

Dağların ardında kalıyor,
Dağların ardı.
Özgürlüğüm gökyüzünde mavi bir ada
Yalnızlığına sıkıldı.
Bir bir tutuşurken sıla ormanları,
Küllerimde ara var olan yalnızlığım.
Çok mu zor?
Umurumda değil.

Hava ağır,
Kurşun gibi.
Güneşin indinde serili yürekler,
Alan olur mu? Bu kalp kurusu…
Gördükçe acınası yüzler,
Bir şehir küp dolusu.
Özledim.
Beş kala gözlerine
Hasretine alıştım.
Yıkılmış, tüm köprüler
Korkuların üzerinde gelinlik
İmkansız belki!
Ama!
Umurumda değil.
Akşamında sen
Sabahında ben
Ama ille ayrı ayrı günler.
Umurumda değil,
Aynı şiir
Farklı ellerde,
Dinleyen kim?

Sevenin günahı
Sevmeyenin derdi kadar
Umurumda değil
Unutulmuş da olsam
Bu temmuz sanki daha bunaltacak
Daha imkansız yaşaması
Gölgelere yazık.
Hava ağır,
Kurşun misali.
Lakin;
Umurumda değil.
Defalarca hayatımın,
Aynı yerden, yine
Yokluğunla vurulması.