Umursuz Gerçeklerin Dumursuz Satırları

Ölürken gel yanıma,
Başımda Fatiha oku
Son kez.
O gül dudaklarını değdir yanağıma,
Uğurlarken beni
Son yolculuğa.

Ölürken gel yanım,
Bekle başımda, hiç konuşma
Kara gözlerinde son kez seyredeyim
Hatırları.

Ölürken gel yanıma,
Otur başucuma,
Ninni söyle bana,
Son kez götür,
Canım Anadolu’ya

Ölürken gel yanıma,
Canlı gör beni,
Elimi tut
Kalbimi hisset dimağında,
Sana,
Dokunduğumda.

Ölürken gel yanıma
Üzerinde gelinliğin
Başında duvağın olsun.
Güneş artık son günümde
Bizim için doğsun.

Ölürken gel yanıma,
Kimse olmasın odamda
Bir kalem
Bir kâğıt birde sen.
Vasiyetimi yazayım,
Sana ve insanlığa.
…….
Ölünce gel yanıma,
Musalla taşında dururken
Gülümse…Ama,
Sakın ağlama bana.
Tekirdede’ e onbeşinci parsel onunucu paftada
Bekliyor olacağım seni.

Gelirken, birde “Deve Tabanı” getir toprağıma.
dikme bırak başucuma.
Sonra…
Çıkar vasiyetimi.
Düdük çal
Kaldır mezarlığı ayağa.
Korkma sakın,
En iyi dinleyici ölüdür dünyada.

Var gücünle bağır,

“Ey ölüler, bir ordu kurun sızlayan kemikten
Silahlarınız gökten ve kilden
Yürüyün şehre doğru
Tekirdede tepesinden.
Talan edin gerçeği,
Yıkın,evinizin bile penceresini.
Öldük diye görmüyor sanıyorlar bizi.
Temizleyin,
Uğruna sapır sapı düştüğünüz toprağın
Üzerinde ki,
İsi.”
…
Vasiyetimi
Esen karayele bırak artık.
Uçsun bir o yana, bir bu yana,
Konacaktır bir gün elbet,
Dost bir mezarlığa.

O zaman…………
Mezarlar çatlayacak,
Ordular kurulacak,
Sızlayan kemikten;
Silahları gökten ve kilden.
Yürüyecekler şehirlere doğru,
Ölüler ülkesinden.
Gerçek,
görünecek tüm gözlere,
Gölge, gölge sinsice.
Nafile olacak gayretleri,
Ve gerçek,
Yok olacak.

Tarih şöyle yazacak.
“Bir ordu kuruldu,
Sızlayan kemikten,
Silahları gökten ve kilden,
Gerçeği kurtardı, gölgesinden.
Adaleti getirdi,
Ölüler ülkesinden.”

Gitmezden…
Bir kâğıda şunları yaz.
Ve ekle başucumda duran “Deve Tabanı”na.
“Bir yılda öldü, bir yılda doğdu.
Yarışması,
Bir hata sonucuydu.”

Şimdi git…
Beni bekle.
Gecenin olmadığı gezegenin,
Ta,
Mahşer tepesinde.