Umursamadığın Aşkımın Yağmuruydu Seni Boğan

Senin mi gördüğüm bu hüzünlü göz
Tanıdım seni endişeli bakışlarından
Önce tuhaf bir gülümseme kapladı yüzünü
Sonra yayıldı ızdırap duyguları
Sana yalnızlığının aynasını tutuyorum
Senin kudretinden taşınan ışığım ben
Geçmişimize savrulan anılarda kaybolurken
Sen ölü bir gövdeymişçesine süzüldün gözlerimden

Seni burada hıçkırığa tutsak eden aşkımın gözyaşları
Kim olduğunu unutmuş yarım bir korkuluksun
Hırpalanmış kirpikler, tartaklanmış dudaklar
Çatlak bir yüzleşmenin içinde kaybolan hisler
Her yanın yosun her yanın mantar
Unuttun mu küçümsediğin aşkımı
Aşkına layık görmediğin günleri
Hani ne oldu güzelliğine
Ne oldu endamına ve gücüne

Değersiz bir yalnızlık zerresiyle kaplanıyor ruhun
Görmeyi çok istediğim film gösterime girerken
Aniden pişmanlığa bürünür bakışların
Basları yükselten bir karşılaşma
Tizleri incelten bir sorgulama
Müziğin sonlarına doğru çiziliyor efkarın
Evlat edindiğim bir aşk bu
Başka bir alfabe ile yazılan mektup
Tekrar tekrar okunan şiir

İçinde kızgın gözyaşı barındıran bulutlar
Bu bakışın sonuna doğru içine akarken
Umursamadığın aşkımın yağmur bulutları
Kapkaranlık bir yeryüzü ile sarkar gözlerine
İki kirpiğin arasına yer edinirken
Ağlamak yeni kimliğine bürünür seller olur
Boğar seni aşkımın sularında

Fırat Ayhan
Uzaklara Yağmur Bulutlarının Fısıltıları
9 Haziran 08