İçime yamyamlık yapan içime bir şey söyle.
(Söylemeyeceğini biliyorum aslında. Ama, umut işte...)
Bunca dert varken dünyada, içim içime eziyet olmasın.
Görüp anlamıyorsun; içler dışlar çarpımında çarpılıyorum.
Bilip de susuyorsun, parantezler toplamında toparlanamıyorum.
İçim içime düşüyor, içim içime bölünüyor ve bölünen içim içimi yiyor.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta