Sen olmasaydın ne değişirdi acaba hayatımda?
varlığını değerli kılan yokluğun olmasaydı ben olur muydum yüreğinde?
Kalbim atmazdı o zaman belki,belki o yeşil gözler ölümüme sebep olmazdı görmediğim zaman.
Belki ellerim üşümezdi ellerinsiz kaldığı zaman,
dudaklarım yanmazdı belki tenine değmediği zaman..
Ama olsun sen varsın ya,
Saklı bi kent gibiydin içimde..
Gözlerin düşünce gözlerime
yeşerdi tüm Kuraklarım..
Sana ait şimdi tüm coğrafyam,Anayurdum,Başkentim..
Büründüm senin için tüm güzelliğimi,
ne kadar yaralı olsa da toprağım..
Her sonbahar bi başka SEN i koparırdı yüreğimden,
her gelişinle yeşeren kuraklarım karalar bağlardı sonbaharlarda..
Son bahardı her başlangıcımızı bitiren,
ya da bizdik; her ilki SON olucak bi bahara eriştiren..
Her yeşermeyi bir ilk,bir bahar heyecanıyla karşılayan biz,
her kavuşmayı bir ayrılık belleyen;
Küçük ve mızmız bir çocuk edasıyla uzandığım kanepede
ne kadar da SEN varsın..
Su içitiğim bardağın kenarına iliştirilmiş dudak sensin,
ürkek adımlarla yürüdüğüm odada senin ayakların dolaşıyor.
Gözümü dikip baktığım duvardaki tabloda senin gözlerin var.
Yediğim ekmeğin içinde sen,uyuduğum uykunun her yanı senle dolu..
Ne düşünüyorsun diye sorarsın bana usuldan; senin hakkında,
ne hissettiğimi,ne ümidettiğimi..
Nasıl olmalı dersin aramızdaki,
nedir sınırları,yasakları nedir?
Bilemem,köklerimi içimde gizlerim.
Bilmelisin ama; beni sen ekeceksin..
Dilim dilim bölünmüş günümün her bir anında sana dair bişeyler var mutlaka..
Bi küçük söz,bi gülümseme,bi hüzün..
Ve bunların hepsinde Sen..
Gönlüme kurduğun tahtı yavaş yavaş ele geçirdiğinin farkında mısın?
Olmazlarımın ağır bastığı hayatımda beni can evimden vuran gülüşünün,
gönül sarayımı talan etmeye başladığının farkında mısın?
Gelişinle bir bahar daha saldı kendini koynuma..
Gidişinden sebep kuraklarım olmuştu,
bozkırlarım coğrafyamın en ortasında-değil artık!
Koynumdaki bahar onları da aldı yanına..
Yokluğunun yaraları yok artık,gelişin hekim oldu sancılarıma..
Gül kalplim,cennet yüzlüm hoş geldin emirhanına..
Her şarkıda bi anlam vuruyor içimi,her yüzde bir acı.
Bana herşey seni hatırlatıyor..
Sesler sana benzemeye başlıyor yine,
yine saçların düşüyor önüme.
Gözlerin..
Gözlerin gözlerimi ıslatıyor..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!