Ben, seni sevmeye alıştım.
Ben, her sabah uyandığımda , aklıma ilk senin gelmene alıştım.
Ben, her gece uyumaya çalışırken, senin aklıma gelmene alıştım.
Ben, her nefes alışımda seni düşünmeye alıştım.
Ben, her nefes alışımda seni sevmeye alıştım.
Ben, her gün "Belki seviyordur" umuduyla yaşamaya alıştım.
Ben , sevdiğimi kaybetmekten korkarım.
Ben ölmekten korkmam,
Topraktan geldim , toprağa gideceğim bir gün.
Belki O'nun çiçeğinin , O'nun gülünün toprağı olurum ,
Belki O , gülle her gün ilgilenir,
Ona su verir , ona bakar.
Günler aydıkça içimiz karardı
Sigaralarımız yandı, nefeslerimiz daraldı
Bizde bittik, sözlerimizde bitti
Kolumuzdan akması gereken gözümüzden aktı
Kalbimiz parçalandı, sevdiklerimiz gitti
Biz gidemedikte, ölemedikte.
Gözümde bir damla göz yaşı
Ve ağzımda karanlığın yutmasından korktuğum
Canımı yakacak bir çift söz ile,
Gecenin karanlığında ve sessizliğinde
Şehrimin ışıklarına dalgaların eşliğini
Elimde kağıt kalemimle
Sevmenin ne demek olduğunu bilir misiniz ?
Ben bilirim :
Sevmek, ölmektir.
Sevdiğin kişi için,
Onu sevdiğin için ölmektir.
Sevmek, yeniden doğmaktır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!