İnsanlar öldüğünde kalacak, varsa eseri
Merkepler öldüğünde ise ancak semeri
Bir gaflet var üzerimizde, hayatlar serseri
Umulmaz mı cennetin kutlu suyu, kevseri
Beşer geçmiş yırtıcılıkta azgın sırtlanları
Yiyiverir dişsiz gördü mü diğer insanları
Çalar ya üzerimizde kötülük çağıran çanları
Umulmaz mı tadı tarifsiz cennet şarapları
Alemi benim, beni de kendim için yarattı
Kendisini bulmak için fani dünyaya bıraktı
Derdimizi verip, dermanını biz kullara arattı
Umulmaz mı dermanı, acep neden arattı
Altın telle ilmek ilmek dikseler ağzımı
Tekbir ses duyarlar yoklayanlar nabzımı
Allah! Her şeyi bildiğinden yazdı yazımı
Umulmaz mı felaketlerde rabbin yardımı
Birini bıraktı dünyaya, yüz rahmetinden
Anneler sever bebeklerini işte bu sebepten
Cennet kazanılmaz ki, bihaber meşakkatten
Umulmaz mı kalan doksan dokuz rahmetten
Feyzullah KIRCA
Akbaşlar Köyü / Dursunbey
Kayıt Tarihi : 5.3.2010 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir tarlaya orak biçmeye gitmişken, komşunun eşeği ölmüş, leşini tarlada bırakıp semerini almış giderken; sorduk eşeği ne yaptın da semeri götürüyorsun diye? Eşek öldü Semeri kaldı demesi üzerine dile dolanan mısraları kalemi keğıdı çıkarıp kıta düzeninde ölçüsüz ve serbest bir tarzda yazılmaya başlanmış bir şiirdir.
gönlünüz huzurlu kaleminiz daim olsun
selamlar
Kendisini bulmam için fani dünyaya bıraktı
Derdimizi verip biz kullara, dermanını arattı
Umulmaz mı dermanı, acep neden arattı
KALEMİNİZE SAĞLIK SİZEDE İYİ GECELER USTASDIM
SELAM VE DUA İLE
TÜM YORUMLAR (3)