Kalemden nakşedilmiş,
Kasnakta ki kağıda,
Tamamı ile el yazısıyla kaplanmış,
Mürekkebe doymuş,
Papirus hayatlar...
Herkes kendi sayfasında ki,
Replikleri ezberlemiş,
Roller ile süre giden,
Piyeslerden oluşma hayatlar...
Sonları belli olduğu halde,
Her gün ayrı sahne de,
Rol yapan insanlar..
Nar'dan bir kainat,
İçinde hapsolmuş,
Taneleri; insanlar...
Ram'a alışmış,
Yaşama mücadelesin de,
Sulu,cıvık çekirdekler,
İnsanlar....
Ölümden çok,
Yaşamın zorlaştığı dünya,
Gaye gütmeden gidilen,
Sonu bilindiği halde,
Yaşam çabası vermekten sakınan,
Zor olanı arzulayamayan,
Saman yığını,sefiller...
Unutulan dünyanın,
Unutulmaya yüz tutmuş,
Unutulmamak için çaba sarf etmeyen,
Umudunu yitirmiş sefiller...
Kayıt Tarihi : 13.4.2009 17:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fırat Ergüven](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/13/umudunu-yitirmis-sefiller.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!