Fırtına içine estiğinde kuytuda bir çiçek.
Eğilir tüm duyuşlarına sessizce.
Alır kendi içine hüznü toprağından diriltir.
Yağar ardından yağmur ıslanır mevsim kimsesizce.
Yeni güne, güneşi gözlerinden büyütür.
Gölgede dahi açar umudun yeşilliğinden gizlice.
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!