UMUDUN UYANIKTI GÖRDÜM
Siyah savaşı kazanmış gözüküyor hani beyazla girdiği,
Ama olmamalı! ..
Yüreğindeki duygu çatlaklıklarını sıvamamalı karanlıklar...
Her zaman içinde bir mum ışığıdır yanmalı umut.
Ve sen, onun etrafında sabahlamalısın yapayalnız.
Avuçlarının ateşi saçlarında sönmeli,
Gözlerin derin mavilerde takılı kalmalı ebedi...
Kar tanelerinin arasında aramalısın gelincikleri ve
Toplamak için, koklamak için yazı beklememelisin.
Anılarına kement atmalısın bağlamalısın sıkıca
Anılarına sarılabiliyorsan, bu kötünün varlığındandır.
Şimdi usulca gir yatağına,
Bekle savaşın sonucunu,
Ve yak bütün umut mumlarını bir bir.
Hücrelerine kadar gömül aydınlığa,
Ve... Yüce Allah’ a şükret;
Şükret ki!
Onu çıkarıp karşına; sevmeyi, karşılıksız, çıkarsız...
Karşılık beklemeden, yalandan dolandan uzak, hesapsızca,
Şükret ki; sevdirerek; insan yanını, insanlığını öğretti sana..
21 Ağustos 2002 23:20
Kayıt Tarihi : 18.4.2007 17:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!