Hüznün sütünü emdik, memesinden zamanın
İntihar kenarı uçurumlarda,
Kıyısında ölümün ve en hayatın ilk dibinde
Sürgün kelimelerle tuttuk yıldızların elini.
Ejderha bakışların çivilendiği
Gözlere koyduk başını kalbimizin
Çırpınıp durduk yalnızlığın içinde
Sırtüstü dönmüş bir böcek gibi
Uçurduğumuz güvercinleri kesince
Maviden bir kılıcı kuşanan bulutlar,
Kandan duvarlar örüldü göklerle aramıza
Ve biz bir umudun uğruna feda ettik her şeyi
Kayıt Tarihi : 27.12.2013 11:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!