Gözlerim, alev alev hasretini yanağıma süzerken,
Bir dağ yıkılır içimde, uğultusu koylarıma sinerken
Her umudun üzerini örterken, yalnızlığın karanlığı,
Kaplar tenimi masmavi düşlerimin kızıl ıslaklığı,
Çaresiz, bir yetim haneye muhtaç kalır sevdamız,
Dökülürken sabrın eteklerinden, gökkuşağımız…
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
