Ben bir aldanışla uyanmış yüreğin esrarına
Yuvası dağıtılmış Kuşların öfkesine
Toprağa gömüp sevgisini,yaşamı bir görev bilen
Acı, hasret hüzünle harmanlanmış yüreklerin şiirini sevdim
Dokununca yokluğun ateşten kanatlarından bir tüy
Kanımı kaynatan şiirin şehvetini coşturuyor gece
Kimim ben ya da kim olmalıyım, sorularla
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta