Umudun Peşine Takılmış Mutluluk

Umudun peşine takılmış mutluluk
Sen mülteci dersin benim nazarımda muhacir
Çocukların boncuk gözlerine kadar sinmiş korku
Türküler yetim, kuşlar bile ağıt ağıt ünlemekte
Kül kokulu sokaklarda kaldırım taşları kimsesizliği soluyor
Bulutlar yağmura hiç bu kadar hasret kalmamıştı
Toprakta kan sızısı
Ağaçların baharı unutacağına kim inanırdı
Dallar, göğe uzamaktan ar eder, bağrında kurşun yarası
Meyveye durmak ne mümkün
Yapraklar zifir karası
Umudun peşine takılmış mutluluk
Sen mülteci dersin benim nazarımda muhacir

Halep’te her sabah kurşun sesleriyle uyanıyor çocuklar
Ninniler çoktan tükendi…
Yiğitler cephede, analar kederli
Çocuklar, gül çocuklar, hüzün yüzleri
Ey çağdaş dünya (!) övün eserinle
Coğrafyamda kan izleri
Umudun peşine takılmış mutluluk
Sen mülteci dersin benim nazarımda muhacir