Gönül senin halâ umudunmu var
İlacın zay olup dermanın caydı
Başını sokacak bir yurdunmu var
Nazlı yar bile yad elden saydı
Can deyipte ardı sıra giderken
Dünya senin idi sevdiğin varken
Ahirim zahirim bir tek o derken
Kapanan yaranın kabuğun soydu
Hayırsız çıkarda dert gelir başa
Ömrünü ayazlar dönderir kışa
Giden daha gelmez bekleme boşa
Canan seni bir el yerine koydu
Köz koyup bağrını kül ufak etti
Sancıya düşürüp geç şafak etti
Gam ile saçını kökten ak etti
Bu çileden ne usandı ne doydu
Bundan gayrı seni daha anmasın
Sevmesem de sevdalanır sanmasın
Seni yaksa bile kendi yanmasın
Kul Ümit'e zulmedip nefsine uydu
Kayıt Tarihi : 15.6.2011 23:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!