Umudun masalı Şiiri - Yasemin Birbudak

Mutsuzluk denizinde batmak üzereyken
Bir çift ceylan göz tuttu ellerimden
Umut oldu, yakamoz oldu karanlık sularda
Şarap tadında kokusu yağmur oldu
Yağdı yüreğimin ortasına..

Aşkın sıcaklığı ısıttı yüreğimi
Yalnızlık gitmiş sevgi ele geçirmişti hücrelerimi
Mutluluk varmış diye başlar oldu masallar
Bir bir iyileşmeye başladı kalbimdeki yaralar

Rüzgârla dans ederken fısıldardı sevdiğini
Sıcacıktı öpüşü dudaklarım erirdi
Ah hele o gözleri hiç çıkmazdı zihnimden
Karanlık sokaklarda çocuk gibi kaçarken

Ardım sıra bir ses kulaklarımda -kaçıyorsun...
Kaçmıyordum oysa kovalasın istiyordum
Gücü yoktu korkuyordu
Asıl ben değil o kaçıyordu..

Onu görmek, sesini duymak
Şiirlerle, aşk şarkılarıyla uyumak
Suskun dilim istiyordu sadece konuşmak
Bedenim, zihnim tüm hücrelerim istiyordu
Sadece ve sadece onun olmak..

Nefes almak onsuz acıtıyordu canımı
Gözlerim hep ağlamak istiyordu Mutluluktan
Hayali gitmek bilmiyordu yanımdan
Yanımdayken bile özlüyordum
Tamamlamıştı diğer yarımı
Aşk bu olmalıydı..
Biz kimi yerde masal dedik
Kiminde rüya koyduk adını
……..

2.Perde
(Sonra ne mi oldu)

“Yanıldığını anlarsın” dedim defalarca
Sen benim bir tanemsin dedi inatla
Ben geç kalmışım hayata
Vazgeç dedim yolun başında

Hayır dedi gözlerini kısarak sevgi ve şefkatle
Dünya döndü o zaman hayale
İnandım olabildiğine sarıldım ceylan gözlüme
İlk defa seviliyordum böylesine içten ve alabildiğine
Kaçmıyordum artık sarıldıkça tek bir yürek oluyorduk
Ellerine ve gözlerine doyamıyordum
Sesini duymadan yapamıyor
Onsuz geçen yılları yaşamamış sanıyordum.
………
3. Perde

(Sona yaklaşıyoruz.)

Yine karanlık sokaklarda buluştuk
Son kez dudaklarımıza buseler kondurduk
Ateş böceğim bir tarafa ben bir tarafa
Yaşamın içine yola koyulduk

Hissediyordum arkamdan gidişimi izliyordu
Belki… Gitmemi istemiyordu
Benimse gözyaşlarım sel oluyordu
Gecenin karanlığıyla buluşuyordu.

Gitme diyemedi, beklide yanılmıştı
Bu gerçekten bir rüyaydı
Ben uyanmak istemiyordum
Her zamanki gibi kazanan hayattı

Geç kalmıştım mutluluğa
Çoktan start almıştı
Ben dönülmez acılara
O yeni bir hayata yol aldık
Ayrı dünyalarda
Yüreğimiz sonsuza kadar birbirimizin olsada..

Hayat son perdeyi böyle oynadı bana
Haddini bilmemek bu olsa
Oysa bir umuttu o yaşamak için bana,
Hayata yeniden sarılmak adına
Aşk engel tanımazdı ya
Biz yenildik yaşama..

…….

4.Perde
(Beni mi soruyorsunuz)

Umut yine oyuncak kaldı yanı başımda
Bir an canlanacak sanmıştım oysa
Anladım ki mutluluk çok uzak bana
Kitabı bitirsem mi acaba..

Güçlü ol unut dedi
Bir kez sevmiştim ölümüne bilmiyordu ki
Ben sustum konuşan gözlerimdi
Şu son sözleri haykırıyordu
“Ayrı düşen bedenler içinde kalsakta
Ölümsüz sevdamı taşıyacağım sonsuza”

………………………………….
Bu dünyada kavuşamadım aşkıma
Varsa başka bir dünya
Gerçek olacak bu rüya..
Hayat bu son oyunun olsun bana…

05.04.06
yasemin birbudak