Umudunda karesiydi tek bi fotoğrafın,
Eskiyordu renkleri zamanla,
Soluyordu hatıralar gün gün...
Bi eskimeyen sevgiydi,
Hissettiklerimiz,
Yaşadıklarımız...
Hatta gözler bile eskiyordu
İniveriyordu bi katarakt,
Buğulanıyordu baştan herşey...
Bi tek sen cıncık gibi,
Bi tek sen Güneş gibi,
Bi tek sen buğulanmıyordun,
Eskimiyordun...
Düşler pınarının perisiydin belki de benim için,
Suyun başında beklerdin beni,
Su geçirmez gerçekler arasında....
Mine Yılmaz Sevinç
05 Nisan 2025
13:05
Kayıt Tarihi : 10.10.2025 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!