tükendi gözyaşlarım
takatim kırıldı
şaşkınım
çaresizim
yolunu gözlemekteyim
ve yollar uzak
kar, kış, tipi, çığ..
fırtınalar kopuyor yüreğimde
uzaklaşıyorum gençliğime
zor geliyor sensizlik ile savaşmak
zor geliyor sensizliğe alışmak
teslim oluyorum gözyaşlarıma
gözyaşlarım
silemiyor yüreğimden izlerini
beynimden güzelliğini
aklımdan gülüşünü
benim tüm bunlara uzak oluşumu
gitgide anlamsızlaşıyor yaşamak
umudun ile yaşamak.....
bir şair;
çaresizlikten yazıyorum demişti de gülmüştüm
meğer;
ne kadar haklıymış.......
Kayıt Tarihi : 9.1.2008 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!