denizin rahatlatan nefesini içine her çektiğinde bilinmeyen duygular ağır basar,biten günün ağır anıları ayak direten suçluluğuyla yük olurdu,farklılığıyla yaşanırken tüm bunlar rüzgar savururdu tüm kederlerini,matemli iç çekişler sarardı her yanını,kendi kendine hesaplaşmalarıyla derin uçurumlarda can çekişirdi benliği,yetmiyordu hiç birşey yada yetmeyecekti,işe yaramıyordu umudun gölgesinde yaşam,sabır bir ağaç olsaydı her halde göğü delip geçerdi,olumsuzluklar yıpratmıyordu ama nedendi tüm bunlar,sebezsiz olamazdı yaşam,yaprakları suya hasret bir ağaç gibi ağlayarak bakındı zaman tarlasına,önü kesilemeyen bir ırmakta kapılıp gidiyordu kuvvetli,hızlı ve başıboş yaşam yolunda, (05,09,2004)
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta