-Umudun Gölgesinde Şiiri - Yorumlar

Umudun Gölgesinde

Debelenirken hayatın kuytu köşelerinde,
lâl olmuş bakışlarla bakıyorum, karabasan dolu zifiri gecelere
ve bekliyorum yine tanın ağarmasını,
elimde umut değneği ile...


Damıtılırken ruhum bedeninden,
bir saka yüreği taşıyorum cebimde, su taşırcasına âleme..
Ürkek bakışlarla uçsam da gökyüzünde,
hayata döndürüyor beni hayran kaldığım bulutlar...


Sönük bir sigara izmaritinin
kül tablasında duruşu gibi duruyorum kabımda;
ne sigarayı severim
ne de bu duruşumla sigara izmaritine benzeyişimi...


Ağır-aksak, kötü ritimli adımlarla yürümeye çalışsam da,
düştüğümü görüyorum yolun tam ortasında,
dizlerim kanıyor
ve işliyor kanım tâ toprağın en alt tabakasına,
dizlerim kalsın bir tarafta da
kanıyor yüreğim
ve sıçrıyor kanım en uzak diyarlara...


NURAN HANIM ;

hüzün ve umudun yüreklere hazan eşliğinde duygusal bir şekilde akması ile işte böylesi güzel bir şiir yazılıyor...her eylül geldiğinde bir ömrün finali gibi hazanla beraber yılın bitiminin etkisiyle insanlar hep hüzünlenirler...ama yeni bir aşk oluştururlar yüreklerinde sevgiye dair...buna hayata ve umuda tutunmak da diyebiliriz..bu bağlamdan bakınca bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum.....başarılarınızın devamını dilerim...kutlarım sevgi dolu yüreğinizi ve saygın kaleminizi...tam puan 100...akçaydan selam ver saygılarımla hayırlı ramazanlar dilerim...sevgiyle ve şiirle kalın...ibrahim yılmaz


-----


SEN GİDERKEN

yağmur taneleri karşılar seni
solgun benzinde
yanmış topraklar karşılar
esen rüzgar tarar senin
sarı hüzün saçlarını.

sen bırakıp giderken bizi
arkanda talan ettiğin
bir mevsimlik aşklar kalır,
talan ettiğin sevdalarda
sarı hazan gülleri açar
o güller ki kokmaz
ve okşanmaz dikenlerinden
bu sevda sensiz bakar
gönül penceremden.

sen bırakıp giderken bizi
kalbimi yakar güz geceleri
bir hasret denizidir orman
dağların yüzünü yıkar yağmurlar
koynunda hazan ağlar
eylülde mahsundur
sen ve göçmen kuşlar.

yeşil bülbül sesleri uyutur seni
uyuyan dalgın sulardaki hayalini
sen giderken buralardan
hazan yapraklarından kopan
toprağa düşmüş
terkedilmiş aşkları taşırsın,
çarpışan devlerin
kılıçlarında karşılarsın
siyah bulutlarda gergin
ekim gecelerini.

çoşkunun rengi solmuş
ince kavak yellerinde
uçan yapraklardan
uzatıversem ellerimi
ısıtırmısın ey sevgili
aşkın üşüyen renginde.
.
gönül çıkarken aşkın
yalın kılıç katına
gölgeleri okşar mı sesin
yazdan kalan sevdamla.
altın saçlarınını öperken güneş
solardı tepelerde rengi aşkın
sen giderken eylülde ağlardın.


güneş sana koşarken
arkanda bırakırdın bizi
mahçup ve dertli
zaman yitik bir andır şimdi
nerede o güzelim yaz geceleri
sen yüzüme bakardın
mevsim el sallardı arkandan
sen gözlerimden giderdin
ben kederli.

şimdi;
gazellerde solarken zaman
bir ömrün finali gibi
toprağa düşer hazan
bir düğün töreniydi kızıl akşamlar
saçlarından dökülürken yapraklar
arkamda bıraktım hüznün sayfalarını
erken çöken akşamlarada
alnımı okşarken gölgeler
gamzelerini öper solgun güneş
sen giderken deniz ağlar.



EKİM-AKÇAY/2007

İbrahim Yılmaz

Şiir ana tema olarak hüznü işlemiş,ama konu bütünlüğü tam olarak sağlanamamış.Uzun şiirlerde bu risk genel olarak yaşanılan bir sorun.Kutluyor,sevgiler sunuyorum,Şükrü Topallar

TAM PUANLA TEBRİKLERİMİ SUNUYORUM EFENDİM.SELAM VE DUA İLE.

Umutla sabrı katık etmeli her dem..kutlarım kaleminiz yalnız bu şir hakkındaki önerim..
bence bu şiirin her bölümü ayrı ayrı yazılmalıydı diye düşünüyorum bir bütünlük sağlamayadığı kanısındayım .içerik olarak anlamlı ve güzeldi tebrikler selam ve dualarımla ..

hep umutlu olmanız dileklerimle.

Duygusal güzel şiirdi,yüreğine sağlık,tebrikler

Yularını bağlıyorum sabrımın, demirden yapılmış kazıklara.
Düşüncelerim lîme lîme bir tarafta
ve bütünleştiriyor ruhum
varmak için sabrın doruğuna.

çok teşekkür ederim sevgili kardeşim, ruh halimizi ne kadar da güzel yansıtmışsınız. kutlarım. 10 puan. selam ve sevgilerimle. hayırlı ramazanlar dilerim.