UMUDUN GÖLGESİ
Suda sandal
Sandalda balıkçı ağını gerer
Takılır ağına umudun gölgesi
Tarlada saban
Sabanda umudun dişi demir
Toprağı yarar
Topraktan çıkar emeğin sesi.
Sorarım size ne arar,
Tünemiş düşlerde bir bulut gibi
Karanlığın gölgesi.
Onlar ki gene
Yarına kalkacaklar
Ve onlar‘ki sonsuza uzanan
Yola koyulacaklar
Açlıktan kokuyorlarken nefesi
Çıkınlarında bir tutam sevgi
Ve akıllarında umudun gölgesi.
Kayıt Tarihi : 4.2.2007 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
göz yaşları olurmuydu
umutsuz yaşanmıyor.
TÜM YORUMLAR (2)