Gidelim ömrümüzün karanlığından,
Aydınlık uzak bir iklime.
Ateşten fenerler yol gösterirken bize,
Biz gezgin olalım,
Yeniden öğreneceğimiz serüvenimizde.
Güvenme artık,
Bir çocuk kadar yalındır alfaben.
Sarsılırken bilincinde de bildiklerin.
Vazgeçmek olamaz artık, vazgeçtiklerin.
Kavga kahpeleşiyor bu topraklarda.
Gencecik bedenler ödüyor diyeti.
Bilinen her şey düşüyor.
Cesaret kentin kuytularında sessizliğini bozarken,
Duvarda eski bir slogan,
Kazanmıştır kaybettiklerini çoktan.
Hırsını sakla yarına,
Sokaklar direnmeyi öğrendi.
Zorba sarayına çekildi.
Yaz çocukları çoğalıyor.
Gün tazelerken kendini,
Umut selamlıyor şehri.
Geride bir yol kalıyor,
Birde genç bir fidan,
Yeniden kavganın yeşereceği…
Kayıt Tarihi : 25.1.2014 09:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasin Subulan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/25/umudun-gelisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!