Karanlığın içinden çıktım şafak sökerken,
Bakıp bir selam verdim, gönlün efendisine.
Güneşi karşıladım sabahtan bile erken,
Açtım gönül kapımı yarenin kendisine.
Ne kimseye baş eğdim ne kaçtım köşe bucak,
Umudu umuduma bağlayarak yürüdüm.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta