Karanlığın içinden çıktım şafak sökerken,
Bakıp bir selam verdim, gönlün efendisine.
Güneşi karşıladım sabahtan bile erken,
Açtım gönül kapımı yarenin kendisine.
Ne kimseye baş eğdim ne kaçtım köşe bucak,
Umudu umuduma bağlayarak yürüdüm.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta