Karanlığın içinden çıktım şafak sökerken,
Bakıp bir selam verdim, gönlün efendisine.
Güneşi karşıladım sabahtan bile erken,
Açtım gönül kapımı yarenin kendisine.
Ne kimseye baş eğdim ne kaçtım köşe bucak,
Umudu umuduma bağlayarak yürüdüm.
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta