Umudun Eli Şiiri - Bülent Kalaycı

Önce sarsıntı sonra karanlık
El yordamıyla bakıyorum etrafa
Sağımda komidin solumda dolap
Elimin altında pet şişe
Üstümde bir ağırlık var
Hafifçe bir esinti geliyor yüzüme
Her taraf karanlık
Karanlık,karanlık
Karanlık tan nefret ederim
Bağırmak istiyorum
Bağırıyorum
Sesimi kendim de duyamıyorum
Allah ı anıyorum
Bildiğim duaları okuyorum
Sesleniyorum
Kimse yok mu?
Zaman akıp gidiyor
Karanlık ve esinti,
Karanlıktan nefret ederim
Bir köpek sesi duyuyorum
Hayal mi ne
Tozlar dökülüyor yüzüme
Bir ışık huzmesi geliyor gözüme
Cennet temiyim
Bir el uzanıyor
Umudun eli
Özgürüm
Yaşasın hayat

Dr.Bülent Kalaycı
06/02/2005