Umudun Çocukları Şiiri - Diyar Serdar Yı ...

Derilirken kızıl güller
Döktüğümüz yaş değildi
Yürekten kopan bir parça
Usul usul giden kandı
Damarları yırtarcasına boşalan
Amansız günün sabahında

Bir yanımız
Kızıldere,Nurhak'tı
Dersim,Maraş,Sivas'tı
Tutmayan yanımız,kanrevandı
Dondurulmuş bir tarihti Halepçe
Napalm'lerin gölgesinde

II.

Hiç giymeden tanıdığımız o kahrolası
Asker potinleriydi
Çocuk yüreğimizin tam ortasında duran
Tomson'u,G3 üde o zaman tanımıştık
Hani demokles'in kılıcı gibi başımızdan
Eksik olmayan,oldurulmayan
Neler öğrenmedik ki;
Bu küçük dünyamızda
Kıtlık yaşanmayan bir coğrafyada
Ambargolarla öğrendik açlığı
Ve karneye mahkum hayatları
Bir ev nasıl yanardı,
Nasıl ocaklar söndürülürdü bilmezdik ama
Yakılan köylerden öğrendik
Nasıl yakılır,yıkılır,söndürülür ocaklar
Ama tutardık hesabını
Bir bir...
Olurda bir gün ulu divan kurulur
Ve hesap sorulurdu elbet

III.

Ak gün kara gün belli olurdu
Zalimin gözlerindeki ışıkta sönerdi elbet
Neler öğrenmedik ki;
İnsanları dara gönderirken
Zafer sarhoşluğu yaşayanlardan,
Ama 'it'ine ağlayanlardan,
Methiyeler dizenlerden öğrendik
Hayvan sevgisini.
Öyle ya bir 'it' daha değerliydi
Kürtten,Araptan.Çerkezden,Ermeniden
Velhasılı kelma insandan
Onun için sevilmeliydi ya...
Hitlerin subayları geliverdi aklıma bir an
Ve o toplama kampları
Hani sahibini gaz odasına gönderirken
Kaskatı bir yaratık olan
Ama köpeğinin başını okşarken duygulanan
İyi de bunlar Hitlerin subayları değildi ki
Bizden di,bizimleydi
Ama yanılmışız,aldanmışız neylersin
Onlar her zaman Hitler'di
Hani ya Seyidimin dediği gibi
'Karga hiç bir zaman bülbül olmaz'
Ama bilememişiz

IV.

Biz umudumuzu vahşetin kucağında büyüttük
Geçit vermez Munzurlara söyledik kavga türkümüzü
Kavga ki;
Lekesiz ve kirsiz
Anaların ak sütü gibi kutsal
Ve gülbenizli sevgilinin teni gibi
Buram buram sevda kokan
O sevda ki;
Mem'in Zin'e olan aşkı
Zalime inat ölüme koşan
Besé'nin inancı
Ve Seyidimin bir pazar sabahı
Asılan yüreği kadar onurlu.
Öyleki sevdamız
Bir bebeğin ilk kez anne derken verdiği mutluluktu
İşte sevdalarımız ve kavgalarımız
Bu tarifi imkansız mutluluğun izdüşümüydü...

Umudun çocuklarıydık
Bu talan mevsiminde yüreklerde o emsalsiz
Sevdanın ateşi
Ve beyinlerde
O büyük kavganın
Kanla yazılan onuruyduk...