Umudun Çocukları-Ezgili Yürekler..

Umut dolu bir yürek,toy bir çığlıkla
Geldiler bu kent'e..
Şiveleri yarım-inançları tamdı
Özgürlük-kardeşlik-eşitlik diye bağırıyorlardı
Sesleri kararlıydı
İlk önceleri yalnız kalmıştı sesleri
Sonra seslerine ses buldular
Dakikadakika-güngün çoğaldılar
İşçinin emekçinin yetimin umudu oldular
Her solukta faşizme karşı durdular
Kentin üstündeki kara bulutları;
Birbir dağıttılar..
Aç kaldılar,açık kaldılar,sorgulandılar..
Ama yılmadılar-susmadılar
Devrim yaptılar-ajanslara haber oldular
Newroz alanında-mayıs coşkusunda
Türküler söyleyip boy gösterdiler
Emperyalist düzene karşı
Türküleriyle direndiler
Mapus gördüler
Kasım acısı çektiler
Ağır bedeller ödediler
Sonra seslerine karabasan çöktü
Ayrılık göründü-veda anı geldi
Giderken hep bir ağızdan haykırdılar aynı şiarı
Zamanı gelince çığlıklarla döneceğiz bu kente
Zaman geldi!
Fırtına öncesi sessizliklerine son verdiler
Umudun çocukları geri dönüyor
Çocuk yürekleri şimdi kocaman
Öfekeleri derin bir maviliğin içinde gizli
Rüzgarlı çığlıklarını bu kente yeniden düşürüyorlar
Gözlerindeki kızıl inanç dağıtıyor ablukaları
Umudun çocukları geri dönüyor
Türkü odunda olgunlaşan yürekleri kocaman
Rüzgarlı çığlıklarla düşüyorlar bu kente
Sesleri bahar yeli gibi okşuyor ezgin bedenleri
Doğu-batı,kuzey-güney rüzgarlarıyla esmeye geldiler
Umudun çocukları geri döndü
Yeni ve onurlu paylaşımlara açıyorlar yüreklerini
O' eski düşlerini
Kavgalarının saklısında tutuyorlar
Meydanı boş snanların hevesleri kursaklarında kalıyor aniden
Kavga yeniden başlıyor
Dost yürekler en neşeli bayramlarını yaşıyorlar
Ve umudun çocukları çığlıklarla geri döndü...