Yeni yeni aydınlanıyordu ortalık
Tak tak sesiyle vurulduğunda camım.
Şaşrdım.
Kim uzanabilirdi bu yüksekliğe
Kalktım.
Perdeyi çektim merakla
Göz göze geldik bembeyaz bir martıyla!
Bembeyaz umutlar getirmişti besbelli bana
Tam da umutlarımın iflas ettiği bir anda
Camı açtım. Odaya girmesini diledim yüreğimden
Üstelik emindim gireceğinden
Girmedi
Onun yerine pembe gagasını açtı
Kocaman pembe gülüşler gibi
Minik bir çakıl taşı
Birde yapraklı yeşil bir dal düştü mermer pervaza
Gözlerinde muzip bakşlarla vedalaştı usulca
Bu gizi çözmeyi zamana mı bıraktı yoksa...
Kayıt Tarihi : 13.9.2009 11:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!