Umudun Bestesi Şiiri - Eymen Erdem Akça

Mermer sütunlardan süzülen yağmur suyu
Andırıyor öteye açık duran uykuyu
Susuzluğun ateşi geceleri kuşatmış
Bir hayal gerçekleri tutmuş uzağa atmış
Ve yürekler yenmiş o keşfedilmez korkuyu

Karanlık dünyalara umut güneşi doğdu
Ve bir anda aydınlık karanlıkları boğdu
Tatlı tatlı raks eden yaprakların gölgesi
Bin umutla gözlenen yarınların ülkesi
Çile dolu anların elemlerini koğdu

Çiçeklerle bezenmiş hayal köşkümün içi
Yüreğimde duymuşum eksilmeyen sevinci
Bir adamın mektubu neleri değiştirir
Bir soysuzun mermisi âlemi döğüştürür
Gelecekle kol kola mazi isimli inci

Çatırdayan tohumlar huzuru müjdeliyor
Bugünlerin hüsranı o günü perdeliyor
Her şey O'na yönelmiş yol alıyor bilmeden
Bir kaçış, bir atlayış O'na firara neden
Sebepler gölgeliyor, fikirler irdeliyor

Uçsuz bucaksız zaman selinde akıp duran
Ümitlerin bittiği anda ümit doğuran
Seni gözlüyor binler sana doğru gelerek
Seni arıyor dünler, bugünler ve bu yürek
Ey gelecek günleri mazi üstüne kuran!

Dualardan yükselen medeniyet bahçesi
Ve gözyaşı kokulu iman kaneviçesi
Seni anlatır dâim yoksulların emeli
Sana yükselip gider mahzun neslin ameli
Sensin, ey Rab, yalnız sen yücelerin yücesi!