Umudun Başlangıcı Kocatepe

Bir güneş doğuyordu 26 Ağustos sabahı,
Her zamanki gibi doğudan.
Afyon ovasının üzerine.
O güneş ki umutları, vatan aşkını,
Işıyordu binlerce Mehmetçiğin üzerine.
Ki o Mehmetçiklerin içindeki ışık
Kat kat fazlaydı o güneşten.
Yürekleri daha bir büyüktü her yürekten.
Umutları daha bir fazlaydı her günden.
Korkmalıydı düşman her Türk ten.
Özellikle de Atatürk’ten
Çakmak çakmak gözlerinden
Göğü delen bakışlarından
Orduları coşturan sesinden.

Yorgundu Mehmet Çavuş
Kağnılarla gelmişlerdi Akşehir üzerinden.
Sonrasında yine yürümüşlerdi Şuhut’tan
Kocatepe’ye! umudun başlangıç noktasına

Nişanlısını düşünüyordu Hasan Onbaşı
Memleketi kadar güzel nişanlısını
Hem de ediyordu duasını.
Nişanlısını değil yalnız! Önce vatanı diliyordu Allah’tan
Önce vatan!

Kocatepe kadar kocaydı hepsinin yüreği
Kocatepe kadar dimdikti hepsinin duruşu

Başlıyordu büyük taarruz büyük umutlarla
Güneşle beraber şahlandı Mehmetçik
Kocatepe’den başlayan bir ateşle kurtardı tüm vatanı.
Ve yaktı o ateşle uygarlık meşalesini.

Ey ezelden beri bağımsız yaşayan Türk unutma!
Hatırla Kocatepe’yi Sakarya’yı Çanakkale’yi…
Ve Ata’nı asla yalnız bırakma!