bilmeye çalışmakla geçti
ömrümün bahar iklimi
bir çiçeği olsun koklayamadım
düşünmeden ismini
bir tene dokunamadım
beklemeden ertesini
hep sustum / sevdiğimi...
büküldü belim
ufkumu açayım derken
önümü bile göremedim...
düşmemek için
tutunurken düşlere
adı mavi
kendi zifiri
umutla bağlamıştım gözlerimi
...
yüklerimden arınıyorum şimdi
özgür kılmak için yüreğimi
ki hayat/zaten
algılayabildiğimiz kadar değil mi
Kayıt Tarihi : 24.11.2008 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
diğer bakıma ise seyirci kaldıklarımızdır.
ne dersiniz?
TÜM YORUMLAR (2)