Umudun açıklarında Şiiri - Ahmet Baris Ay

umudun açıklarında ışık
yalnız yalnızlığı aydınlatır

oysa

bıkmışlığın kayalıklarında
nesli tükenmez kalabalık bir ırk
öfkeleri sevinçlerine sürtüne sürtüne yaşar

küfür
ezilmiş bir böceğin akmış sıvısıdır
ya da bir acıdan sıçrayan yarasa

tırmanmak için meyvesiz ağaca
el yordamıyla tutunulmuş
rastgele gırtlaklara

aşk
bir çiftleşme bahanesi

gülmek
hızlı yenmiş bir neşenin geğirtisi

birileri
taş dolduruyorlar ceplerine
önlerine başka birileri çıkarsa diye

her cehennem alışılınca yaşamaya
bir şehir olur

12.09.2009