Üzerimde masum bir giysiydi çocukluğum
Büyüdükçe örselendi, yırtıldı örtüm
Bir yanımda umutlarım var
Bir yanımda saklı düşler
Çehremde soldu bütün gülüşler
Düşüyorum şimdi...
Derin ve karanlık bir çukura
Hiç umudum yok sanki..
Kim çaldı umutlarımı, düşlerimi?
Kırık bir ayna gibi elimde kanıyor yıllar
Dilimde asıldı yasaklı bir ferman
Gülüşüm yarım kaldı, gözümde yaş var
Sessiz bir çığlık gibi büyür yalnızlık içinde
Sancılı doğan zamanda olmaz aydınlık
Karanlığın içine düşmüş çıkmaz insanlık
Eğilir, bükülür hiç ölmez kendini sanır
Özümü bulduğum yerlerde ağıtlar var
Zulümün üzerine destanlar yazılır
Acılar üzerine bin bir dert yakılır
İnsan insana muhtaçtır / bir ilaç
Ölüm gerçeğini hatırla özündeki insanlığa sarıl...
14 Eylül 2021
Kayıt Tarihi : 15.9.2021 21:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!