Umudumun son resmi Şiiri - Şeyma Özakşehir

Yavaşça çekiliyor ruhum bedeninden..!
Çesaret edemediğim kadar bilinmeyene..!
Yavaşça bırakıyorum hayatımın vazgeçilmezlerini..
Korkak yüreğim,aciz bir çocuk gibi..

Yavaşça acılarımı da alıp yanıma süzülüyorum,
Hüzünden kalma sisli yollarda..
Titreyen gözlerim delice hasretle bakıyor sana,
Sunduğum nemli gözlerim de sessiz veda..

Renklerin içinden sıyrılmışım sanki..
Gözlerini bıraktıgım an,griye dönüştü her renk..
Tozlu caddelerde hayatı daha bir tatsız görüyorum şimdi..
Anlamsız ifadelerde buluyorum kendimi..

Aşk diye mırıldanıyorum defalarca...aşk..aşk..aşk
İşte yürek yangını..İşte acının en hası..
İşte sevip de vazgeçmek zorunda kalınış..
İçimde ki sızı acının belki de en alası..

Kalemin ucundan masmavi gözyaşım akıyor..!
Ben gidiyorum hayatından..
Herşey durmuş bana bakıyor..
Ben sensiz yapamıyorum.Varım seninle her zorluğa..
Hasretle,tekrar uzatırmısın bana elini..?
Nemli gözlerim umudumun son resmi...