Umudumu Yitirmiyorum

Bu gün yine
Giyinip,kuşanıp
Eve dönüş saatini bekliyorum;
Umut fakiri olsam da.
Nasıl beklemeyeyim ki
Tenim tenine
Ellerim ellerine
Gözlerim gözlerine
Aç hala!
Sen gelmeyeli ne çok konu birikti
Anlatacak.
İkizler bu gün ilk kez baba dediler
Önce baba demeyi öğrettim!
Umudumu yitirmeden.
Kim bilir belki bir gün
Sadece bir gün
İzin alırsın Tanrı’dan.
Yine işten dönüş saati
Çalarsın kapımı.
O kadar özledim!
O kadar özledim ki!
İçim ölesiye haykırışlarda.
Duyarsın belki yukarılardan.
Umut fakiriyim biliyorum
Ama umudumu
Asla yitirmiyorum.