Her yıl umut doğar diyorlar nerde
Her yıl düşüyorum bir başka derde
Benim cananım her biri bir yerde
Bölünmüş vatanım kimse bilmiyor.
Umut umut derken geldik ne hale
Kansız çulsuzlara olmuşuz köle
Sistem bir biçimde yaptılar hile
Canımız çıkıyor beden ölmüyor.
Yetti artık candan bıktık usandık
Saf masumiyetle nelere kandık
Irkçılık yaptılar milletçe yandık
Atamı arar oldum geri gelmiyor.
Türk oğlu heryerde sultan idiler
Dört bir yanımızı sardı adiler
Cumhuriyet kurduk yavaş dediler
Cahil olan kişi ibret almıyor.
Gecem gündüz iken rahat yatan var
Sorsam vicdanıma der ne hatan var
Bilmez ki, ömrümü yiyip satan var
Her günüm isyanda yüzüm gülmüyor.
Kayıt Tarihi : 4.1.2013 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Gökçe](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/04/umudumu-yitirmem-turkiyem.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)