Umudumu yitirdim, ellerimden akıp gitti;
Giderken tuttu, özleminin karesini aldı.
Üzerine sevdamı ekledi, acı sözler söyledi;
Çaba harcadım, başaramadım, umudum yitti.
Şimdi beni çarpanlarıma ayıracak kederim,
Keskin bir tad boğazıma tıkayacak soluğumu.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Biraz daha gayret Asya hanım. Daha alışılagelmişin dışında sözcükler istiyor bu şiir. Okuyanı çarpmalı.
Asya Hanım kusurabakmayın, çözüm kümeniz boş küme...
AŞK:UMUTLA HASRETİN ÇARPIMIDIR.ÇARPANLARDAN HİÇ BİRİ ASLA SIFIR OLAMAZLAR.
acı olanı o azıcıkta olsa umudum hep kalmasıdır.gidenler asla geri dönmeseler bile.
EĞER ANLAMIYORSA SİZİN ONA VERDİĞİNİZ DEĞERİ BIRAKIN KENDİ DEĞERSİZLİĞİYLE KALSIN.YİNE DE^^AYRILIKLAR SEVDAYA DAHİ
L ÇÜNKÜ AYRILANLAR HALA SEVGİLİ^^
çarpmadan sonra bölme gelir, onuda yapsaydınız ya:)) çok hoş kutlarım.. saygılar.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta