Umudumu Kaybetmedim Şiiri - Bilal Özel

Bakma sen gündüzlerin gece
Mumun söndüğü yerin karanlık olduğuna
Gerçek karanlık
Umudun son bulduğu yerdedir
Ben karanlığa hiç düşmedim
Çıkmaz bir sokağa hiç girmedim
Bir tepenin yamacından hiç yuvarlanmadım
Çünkü ben umudumu hiç kaybetmedim
Ben hiçbir ölünün arkasından ağlamadım
Karanfilleri asla iki kez koklamadım
Ölüme bilerek gitmedim gidemedim
Çünkü ben umudumu hiç kaybetmedim
Sağanak yağmurlar ıslatamadı beni
Ahmakıslatanlar kadar
Gökyüzü hiç bu kadar karanlık olmadı
Sen gidene kadar
Hiç yere düşmedim
Ölene kadar
Çünkü ben umudumu hiç kaybetmedim
Yazdığım şiirlerde kendimi bulurum ben
Bir de seni
Fotoğrafında yalnızlığımı bulurum ben
Bir de hasreti
Yazmama gerekirse yazarım kaderi
Bir de geleceği
Çünkü umudumu hiç kaybetmedim ben
Kaybettiğim umudum olsaydı
Yaşamımın en güzel anında
Eminim bulurdunuz beni bir köy mezarlığında
Söyle yazarken mezar taşımda:
HAYATTA UMUDUNU HİÇ KAYBETMEMİŞTİ
KAYBETTİĞİNDE İSE
KAYBETİĞİ TEK ŞEY UMUDU OLMAMIŞTI
Şubat 2001