Kurumuş çatlamış topraklarım
Bir damla su ol serpil içime
Açayım sana
Bırak yapraklarım kalmasın içimde
Bırak çıksın hazinelerim kuytularımdan
Bırakma beni sonsuzluğa
Kururum
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
