UMUDUMA
Biz bizden biliyorduk yağmurları,
Biz olmak
Eylem planımızın güzergâhındaydı belki.
Biz değiştirilebilir sanıyorduk
Hayatın aksamlarını.
Biz merhamet bekliyorduk,
Gurur çıka geldi,
Sevdamız,
İnfazla onurlandırıldı.
Biz seviyorduk ya,
Biz susuyorduk ya,
Bu “Ya” ’lardan başkalarında da vardı,
Ve “Y” ’nin çatalına asılmıştı umudumuz,
Umudumuz,
Hoşnutsuzlukla ağırlandı.
Başka çaresizliklerin içindeydi
Belki çaremiz!
Ve zaman;
En kahpe kurşunlarını,
Bahislerde,
Bizim üzerimize yatırıyordu.
Teşhis yoktu,
Tedavi tedarik edilemiyordu!
Susmayı öğrenmiştik ya,
Her dilde!
Biz seviyorduk ya,
Biz susuyorduk ya,
Daha da sevdaya.
01.02.2006
Mestan AtcalıoğluKayıt Tarihi : 25.9.2008 17:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!