Umuduma Şiiri - Hatice Kuş

Ağlama yavrum bir büyüyeceksin
Gözünü açtın beni gördün
Yine beni göreceksin
Komşu çoçukları baba diye seslenirken

Sen yoldan geçen herkese
Baba diye sesleneceksin
Oyuncaklarla oynarken sen oğlum
İlerde seninle oyuncaklarla oynayacak
Bir baban yanında olmayacak

Tapma ona her an görme arzusunda
Ne olur bulunma benden
O belki bizim çok yakınızmızda
Belkide bizden çok uzaklarda

Bir başka yuvasında
Başka çoçuklarıyla oynayacak
Saklambaç oynarken evin köşelerinde
Arama babanı o başka yerde belkide
Kendi çoçuklarıyla oynayacak evinin
Her köşesinde
varlığını bile hissetmeyecek belkide

Bulunduğun yuvanın kapısını açanda ben
Kapayanda ben olacağım
Çünkü onun ne oğlana nede kıza ihtiyacı var
Ağlama yavrum gözlerinden yaş akıyor
O güzel gözlerine bakamıyorum

Hiç pişman değilim seni doğurduğuma
Hem annen hemde babanım bu dünyada
Ağlama yavrum ben yıllardır ağlıyorum
Bir senin kaderine
Bir de kendi kaderime yanıyorum

6 nisan 1979
saat:22:00
Seyran bağları/ankara