Umudum Yoruldu Anne

Umudum yoruldu.
Deli bir mayın gibiyim anne!
Nerde infilak ederim bilemiyorum
Böyle dolaşırken orta yerde

Hüzzam makamındayım.
Usulüm düyek, yüreğim sağır
oturdum bir köşe taşına ağır ağır
Anne!..

Hani ben hep güçlüydüm, nerde?
Nerdedir o eski ben
Nerede anne,
Delişmen kızın nerde?
Ben, benden gideli hayli olmuş anne.
Hani elimde fırça,
Nerde tuvalim?
Kim kaldırdı 'şövale'mi ah!..

Sazım öksüz şimdilerde,
Akordunda düzen yok.
Gör ki kopmuş bam teli!..
Nerde sevdaya dair şiirimin cümlesi?
Yanık sesi sazımın
ve allı turna türküleri?
Ah anne!..

Gözlerimin içine bir yakamoz düşer.
Sıtma tutar ruhumun devinimleri...
ölürüm, ecelim gelmeden önceleri.
Hani benim deniz gözlüm
Benim ölümsüz sevdam nerede anne

Bir sonbahar sabahı
Titreyen serçe gibi
Gözlerimde iki damla yaş!
İçimde garip bir ürperti...
Zemin ıslak,
zaman kıvrak anne!..

Hayatın sahnesinde kimi zaman alkış,
Kimi zamansa 'yuh' sesleri.
Nasıl kapanır bu kadife perde?
Bilirim kırılacak bu gam kafesi...

Cemre havaya düşecek,
Bense kara toprağa!
Gidiyorum diyemeden gideceğim anne
Sahibi alınca emaneti...

Hikmet Saadet ÇAKICI