Okuduklarımdan anladığım bir şey yok,
Ne de duyduklarımı algılayabiliyorum.
Gördüklerim ise belirsiz,
Ben miydim yalnız kalan, yoksa bu şehir mi sessiz?
Umudum yok, sanki doğan güneş ışıksız,
Kafamı dinlemek istiyorum, lakırdısız.
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Şiir ne kadar da hüzünlü görünse de şiiri toplumsal bir değer olarak ele alınca gayet güzel duygularla dile getirmişsiniz. seve seve okudum tebrik ederim. selam size.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta