Madem koyun gibi melettin beni
Hayat çobanına vermeyecektin
Madem sahralarda del ettin beni
Önüme serapları sermeyecektin.
İki versen birini aldın geriye
Umudumu çevirdin yeniçeriye
Bu tohumu sen ektin suladın diye
Bu kadar kökünden dermeyecektin.
Sendin gönlümün şarap mahseni
Satıp doldurdun gönül keseni
Eyyubun sabrıyla beklerken seni
İsa gibi çarmıha germeyecektin.
Kayıt Tarihi : 16.9.2007 16:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
05.09.2007 Etimesgut/ANKARA
![Tuncay Ulak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/16/umudum-yeniceriye-dondu.jpg)
sevgi ve saygılarımı sunarım
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Saygılarımla
Dizelere inciler ne güzel serpilmiş
Sarraf olanlar da tarttıkça büyülenmiş
Bence kefeye konanlar ağırca gelmiş
Şairim'se finali harika bitirmiş
Sevgi damlatan gönül pınarınızın güzel kalemini yürekten kutluyor,ömrünüzce damlaması dileğiyle,tebrikler.Saygılar.
İsa gibi çarmıha germeyecektin.
carmiha germeden birakmaz kalpsizler.
tebrikler
TÜM YORUMLAR (11)