Sen benim uğruna her şeyi göze aldığım,
Yerde değil, uçan kuşun kanat sesinde,
Arının çiçek tozunda, bal denilen sırrında,
Kuru dalda can bulan tomurcuğun özünde,
Aradığım tek en güzel mücevherimdin.
Korktuğum en karanlık gecelerimde,
Kimsenin elimi tutmadığı rüyalarımda,
Sönmek üzere bile olsa yolumu aydınlatan,
Bir mum ışığıydın.
Seni aradım bir ömür boyu.
Yüreğimin en kuytu köşelerinde,
Karanlık, sessiz ve kimsesiz sokak kaldırımlarında.
Seni aradım hep,
Soğuk dağların yetim eteklerinde,
Sonu olmayan uzun yolların dönemeçlerinde,
Çaresiz kaldığım yalnız gecelerimde,
B ir umut diye seni aradım.
Bir değil,bin ömrüm olsa da,
Yinede arayacağım olan sensin.
Sensiz tükenen umutlarımın, ruhumu esir alan
Ardı gelmeyen kâbusların gerçek olduğu,
Tükenmişlik tünelinde yine çıkacaksın,
Hiç sönmeyecek bir tutam ışık gibi karşıma.
Umudum var yarınlara.
19 Mayıs 2009 seni ararken, yağı bitmiş kandile döndüm.
Ümran ÖzlükKayıt Tarihi : 13.7.2009 10:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umut yaşamın tek gıdasıdır.Ne zamanki umutlarımızı kaybederiz işte o zaman ölürüz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!