Gülümsemeyi unutmuştu yüzler,
Eller,kış ayazında üşüdü,
Saçaklardan sivri buzlar salındı,
Sobayı kucaklamağa ramak var.
Ama bitecek...
Tabiat ana koynunda uyuttuğu yavrularını uyandıracak,
Güneş yaklaşacak,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
