Güven kalmadı, umut yok oldu
Helal süt emen, kafayı buldu
Eş dost akranım, saçımı yoldu
Dostluk pazarda, tükendi bitti
Menfaat için, dostluk kurarlar
Aç kurtlar gibi, seni ararlar
Haline bakmaz, seni yorarlar
Dostluk pazarda, tükendi bitti
Yanına gelir, bir selam vermez
Çekilmez dert var, çareyi bilmez
Ne desen ona, önünü görmez
Dostluk pazarda, tükendi bitti
Dosta selam ver, yüzüne bakmaz
Seslenme ona, kapıya çıkmaz
Aptala yatar, hiçbir şey çakmaz
Dostluk pazarda, tükendi bitti
(0506) Ocak 2002
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 25.12.2018 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!