UMUDUM SÜRPRİZ YAPTI
Her zamankinden farklı bir heyecanla uyandım bu sabah.
Günün bana bir sürpriz yapacağı belliydi .
Etrafa baktım her şey aynı.
Ama bana bir değişik göründüler bu sabah.
Bu sabah hayatın bana bir sürpriz yapacağı belliydi.
Su, başka türlü dökülüyordu üstüme duştayken.
Ben sıcağı sevmem, bu gün dünden daha sıcaktı.
Ama sıcak bile öyle kötü gelmiyordu bu sabah.
Bir sürpriz geleceği belliydi bu gün.
Umutsuzluğun dibine yaklaşmıştım aslında dün.
Arkadaşım aradı, tam da kalabalıktaki yalnızlığımın üstüne.
Yanımda olması fazla bir şey ifade etmese de,
İyi ki yanımdaydı akşam.
Bu gün hayat bana bir şey demek istiyordu.
Kendime bile tercüme etmekte zorlanıyordum.
Her gün ki gibi davranmadım bu gün.
Bütün bedbinliğimi bir yana bırakıp,
Beni zorlamakta olan günlerin üstüne gittim.
İnadım tuttu bu gün.
Yenmeye çalıştım o bilmediğim şeyi.
Bir şey “hadi” diyordu.
Dünden çok farklıydı bu sabah ve gün.
Hayatın bir sürpriz yapacağı belliydi.
Artık özlediğim o fütursuz cesaretim yeniden gelip bulmuştu beni.
İç sesim “hadi” diyordu gene.
Bu “hadi” iki oldu bu sabah.
Hiç bir şey yokmuş gibi sürdü dakikalar.
Umursamadan sürdürdüm rutin vakitleri.
Sıcaktan uyuşmuş olan aklıma, “hadi bakalım.” dedim.
"Var bir hayır bu işte, kımılda hadi."
Evveli günlerle farklılık yoktu bu günde.
Neyin nesiydi bilmiyorum.
Bu sabah hayatın bir sürpriz yapacağı belliydi.
Bu gün umudumun akışına,
Her zamankinden farklı bir güvenle bıraktım kendimi.
Hep böyle olurdu, geldi mi gelirdi.
Görmez ama hissederdim onu,
Heyecanlanırdım her sefer.
Her sefer hiç beklenmedik zamanda gelirdi.
Umutların tükenmekte olduğunu sandığım anda.
Bu nedenle, her seferinde sonuna kadar güvenirdim ona.
Elim ayağım titrer, dilim dolaşırdı heyecandan,
Güvenirdim ona, hep sonuna kadar direnerek bekledim.
Umudumu sonlandırmayacağıma söz vermiştim.
Ben hep tuttum sözümü, o da hep geldi.
Her seferinde de ve hiç beklemediğim anlarda.
Sürprizi severdi. Beni severdi.
Coşkulandırırdı, coşmayı sevdiğimi bilirdi.
Onu başka hiç bir şeyi sevmediğim kadar sevdiğimi bilirdi.
Geldi işte, gene tam zamanında geldi.
Gene coşturdu beni, çocuklar gibi sevindirdi.
Etrafta kimse yoktu. İyi de oldu.
Hoş, olsa da fark etmezdi zaten,
Ben gene yapacağımı yapardım.
İstersem güler, istersem ağlardım.
Ne sevinç çığlıklarımı ne de keder gözyaşlarımı hiç saklamadım.
Üstelik hep gururla ağladım her sefer.
Bir şey diyeyim mi?
Gönlünce ağlayamayan, gönlünce gülemez zaten.
Kederi severek karşılamazsan,
Sevinci hak edemiyorsun. Bunu anladım.
Hem de pek erken çağımda.
Bundandır ki, hep delice güldüm delice ağladım.
Etraf hiç umurumda olmadı, hiç bir yaşımda.
Bu gün bir sürpriz yapacağı belliydi.
Yaptı. Anlamadım.
Anlasam zaten sürpriz olmazdı.
12.06.2012 - İstanbul/ Bülent Selen
Kayıt Tarihi : 11.5.2020 16:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Geçmişte Bir Haziran sabahı hissettiklerim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!